سایت مقالات فارسی -الگوی ارتباطات میان فرهنگی در اسلام ۶
-
- و َلَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلًا (نساء: ۱۴۱) ↑
- مصباح یزدی، ۱۳۷۸، ص ۴۱۵-۴۱۷ ↑
- مطهری؛ ۱۳۶۱، ص۳۸ ↑
- رساله عملیه، مسأله ۲۸۳۱ ↑
- همان، مسأله ۲۸۲۹ ↑
- هود: ۱۱۳ ↑
- المیزان، ج ۱۱، ص۵۱ ↑
- شیخ حرّ عاملى، وسایل الشیعه، ح ۹ و۱۰ ↑
- شکوری، ۱۳۶۱، ص ۳۶۵ ↑
- بقره: ۲۲۲ ↑
- المیزان، ج ۲، ص ۲۰۵ ↑
- و لا تمسکوا بعصم الکوافر.. مممتحنه ۱۰ و لاتنکحوا المشرکات حتی یومن … بقره ۲۲۱ ↑
- عمید زنجانی، همان،ص ۲۰۹ ↑
- جعفر بن حسن حلی، شرایع الاسلام، ص ۵۲۱ ↑
- عمید زنجانی، حقوق اقلیت ها، ص ۲۰۶ ↑
- دور أهل الذمّه على أقسام ثلاثه: أحدها دار محدثه، و هو أن یشتری عرصه و یستأنف فیها بناء، فلیس له أن یعلو على بناء المسلمین إجماعا، لقوله علیه‌السّلام: «الإسلام یعلو و لا یعلى علیه» و لأنّه یشتمل على اطّلاعهم على عورات المسلمین، و على استکثارهم و ازدیادهم علیهم. أمّا لو انهدمت دار الذمّیّ العالیه فأراد تجدیدها، لم یجز له العلوّ على المسلم إجماعا، و لا المساواه على الخلاف. و کذا لو انهدم ما علا منها و ارتفع، فإنّه لا یکون له إعادته. (تذکره الفقهاء، ج۹، ص۳۴۶) ↑
- ↑
- عَنْ أَبِی عَبْدِاللَّهِ عَنْ آبَائِهِ أَنَّ عَلِیّاً ع کَانَ لَا یُنْخَلُ لَهُ الدَّقِیقُ وَ کَانَ عَلِیٌّ ع یَقُولُ لَا تَزَالُ هَذِهِ الْأُمَّهُ بِخَیْرٍ مَا لَمْ یَلْبَسُوا لِبَاسَ الْعَجَمِ وَ یَطْعَمُوا أَطْعِمَهَ الْعَجَمِ فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِکَ ضَرَبَهُمُ اللَّهُ بِالذُّل(المحاسن، برقی، ۱۳۷۱ق، ج۲، ص۴۴۱)؛ مسلمانان تا وقتی که به‌پوشیدن لباس غیرمسلمانان و خورد غذای آنها روی نیاورده اند، مشکلی نخواهند داشت. اما وقتی به‌فرهنگ آنها رو آوردند خداوند نیز ذلت و بیچارگی را بر آنها چیره می کند. ↑
- المحاسن، ح ۶۲۴؛ وسایل الشیعه، ج ۴، ص ۳۸۳، ح ۱؛ بحارالانوار، ج ۱۰، ص ۱۰۰، ح ۱۸ و ج ۷۶، ص ۱۱۲، ح۱۴ ↑
- ↑
- وسائل الشیعه، ج ۱۷، ص ۸۵ / جواهرالکلام، ج ۲۲ ↑
- وسائلالشیعه ج۱۵، ص ۲۴۸ ↑
- در این مقاله عنوان از مقاله دکتر الویری با عنوا ارتباطات میان فرهنگی در دهه های نخستین اسلامی استفاده شده است ↑
-
- ابن اعثم، ۱۴۰۶ق، ج۱، صص۱۱۹-۱۲۰ ↑
- همان، صص۱۴۷ ↑
- همان، ص۱۷۳ ↑
- همان، ص۱۸۴ ↑
- همان، ص۱۸۶ ↑
- Cf: Encyclopedia of Islam, V4. p: 928 ↑
- همان، ص۱۸۹ ↑
- همان، ص۲۸۳ ↑
- بلازری، ۱۳۴۶ش، ص ۲۳۹ ↑
- مطهری،مرتضی،بررسی اجمالی مبانی اقتصاد اسلامی،ص۱۴ و ۱۵ ↑
- امدی،عبدالواحد بن محمد،غرر الحکم، ج۲، ص۵۰۸ ↑
- مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ۱۱، ص ۳۶۸ ↑
- مصباح یزدى، محمدتقی،اخلاق در قرآن، ج ۲، ص ۱۲۰۱ ↑
- در رویکرد مقایسه‌ای این سخن شبیه نظریه آمارتیاسن درباره «آزادی» است. آمارتیاسن همان جایگاهی را به «آزادی» می‌دهد که اسلام به «عدالت» قائل است. آمارتیاسن آزادی را هم شیوه و هم محتوان می‌داند که هر دوی اینها با مشارکت حداکثری مردم قابل دسترس است(ر.ک: سن، توسعه یعنی آزادی، ۱۳۹۳چ۵، ترجمه محمدسیعد نوری نائینی، ص۹۹). ↑
- جوادی آملی، ۱۳۸۸، ص ۴۶ ↑
- لا یَنْهَاکم اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَتِلُوکُمْ فى الدِّینِ وَ لَمْ یخْرِجُوکم مِّن دِیَرِکُمْ أَن تَبرُّوهُمْ وَ تُقْسِطوا إِلَیهِمْ إِنَّ اللَّهَ یحِب الْمُقْسِطِینَ(ممتحنه/۸). ↑
- وَ لا یَجْرِمَنَّکمْ شنَئَانُ قَوْمٍ عَلى أَلا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَب لِلتَّقْوَى(مائده: ۸) ↑
