برای این که دانش‌آموزان به یادگیری اثربخش نایل آیند، معلم باید طی فرایند تدریس به اصولی که یادگیری بر آن استوار می‌شود، توجه داشته باشد، مانند:

افکار، عواطف و تصویرسازی‌های ذهنی به طور هم‌زمان در تعامل با یکدیگرند، و به تغییر اطلاعات می‌پردازند. کاربرد روش‌های مختلف به منظور فعال‌سازی بخش‌های مختلف مغز و هماهنگ ساختن تجربه‌های دانش‌آموزان بسیار ضروری است.
محتوای برنامه‎ی درسی باید با توالی مناسب تنظیم و تدریس شود، اطلاعات را باید به اجزای معنی‎داری تفکیک کرد و زمینه را برای درک و دریافت کلی از اطلاعات را آماده ساخت.
زمینه‎ی حسی تدریس موجب واکنش بیشتر مغز می‎شود. همه‌ی جنبه‎های محیط آموزش در یادگیری مؤثرند. معلم باید علاقه‎ی دانش‎آموزان را از طریق احترام‎گذاری به احساسات، عقاید و … برانگیزد. با آنان ارتباطات غیررسمی منطقی داشته باشند و شرایط متنوع و مطلوبی را برای یادگیری به وجود آورند.
مغز در برابر الگوهای فاقد معنا مقاومت می‎کند. مغز، الگوها را تولید می‌کند. الگوسازی، یعنی سازماندهی اطلاعات. به اطلاعات از هم گسیخته و غیرمرتبط الگوی فاقد معنا گفته می‎شود.
دانش‌آموزان پیوسته در حال الگوسازی‎اند. نمی‎توان الگوسازی را متوقف ساخت. اما می‎توان آنان را جهت داد. تصویرسازی ذهنی و تفکر انتقادی نمونه‎هایی از الگوسازی‎اند. تدریس اثربخش، دانش‎آموزان را قادر می‎سازد تا الگوسازی کنند. برقرار ارتباط میان برنامه‌ی درسی و زندگانی زمینه‌ی معناسازی و الگویابی را برای دانش‎آموزان به وجود می‎آورد.
عوامل مختلفی در یادگیری نقش دارند، مانند: زمینه‎های ذهنی، هیجان‎ها، اعتماد به نفس، انتظارات و … معلم باید نگرش‌ها و احساسات دانش‎آموزان را بشناسد و درک کند به آنان کمک کند. حمایت‎گر آنان باشد و بر یادگیری آنان اثر بگذارد.
یادگیری در محیط ملموس بهتر شکل می‎گیرد. محیط یادگیری باید کنجکاوی و میل به نوآوری را در دانش‎آموزان برانگیزد. درس‌ها باید معنادار باشند. باید به روش‎های مختلف به تدریس پرداخت تا درس‎ها معنادار شوند. مغز ضمن ثبت موارد آشنا به طور هم‎زمان برای پاسخ‎دهی به محرک‎های جدید هم می‎کوشد. معنایابی هرگز متوقف نمی‌شود، فقط می‎توان آن‎ها را منظم‎تر ساخت. توجه به موارد پیش به گفته معنایی کمک می‎کند.
یادگیری به یک‎باره به وجود نمی‏آید. یادگیری طی زمان شکل می‎گیرد. محیط یادگیری اثرگذار باید فرصت‏های لازم برای پردازش را در اختیار دانش‎آموزان قرار دهد.
مغز انسان‌ها به هم شباهت دارد، ولی انسان‌ها از لحاظ وراثت متفاوت‌اند. پیش دانسته‎های مختلفی دارند. محیط پرورشی یکسانی ندارند. مغز هر کس به گونه‏ای سازمان یافته است. دانش‎آموزان مثل هم نیستند. باید به تفاوات‌های فردی آنان توجه داشت. آنان باید جهان را بر اساس ملاک‎های ذهنی مخصوص خود درک کنند. باید به فعالیت‎های مختلفی بپردازند. از روش‏های متفاوت تدریس بهره‏مند شوند و یاد بگیرند. معلم باید برای کارکرد بهینه‌ی مغز دانش‎آموزان بکوشد (فرخ‌مهر، ۱۳۸۸: ۵۱-۵۰).
۲-۱-۲٫ رسانه‌های آموزشی^[۲۷]
رسانه آموزشی که در لغت به واسطه ، وسیله ، ماده وسط ، رابط دو چیز ، حدّ فاصل و بالاخره وسیله نقل و انتقال تعریف شده است . تمام این معانی با آنچه اصطلاحاَ رسانه آموزشی نامیده می‌شود مطابقت دارد. هر کانال ارتباطی که به کمک آن پیام آموزشی در اختیار یادگیرندگان قرار بگیرد و هدف آن آموزش و کمک به یادگیری باشد را رسانه آموزشی گویند. ویژگی‌های رسانه باید متناسب با ویژگی‌های مخاطب باشد، بنابراین رسانه آموزشی وسیله‌ایست که کلیه محتوای آموزشی را از طریق آن می‌توان به فراگیران منتقل کرد (فردانش، ۱۳۸۸: ۱۸۶).
چند رسانه‌ای‌های آموزشی^[۲۸]
همان‌گونه که از نام این واژه برمی‌آید، از تلفیق و ترکیب چندین رسانه تشکیل شده است. برای چندرسانه‌ای تعاریف و توصیف‌های متعددی آورده شده است. از جمله می‌توان گفت: